sansürsüz lise hayatımı anlatıyorum koşun

bir keresinde kayalaıklarda her zamanki yerimizde otururken mehmetle ölüm hakkında konuşmuştuk mehmet bana ölümü en çok ölenmi yoksa geride bıraktığı kişilermi hisseder diye sanki şu an ki durumumuzu hissetmişcesine bir soru sormuştu. ona o zaman malmısın oğlum tabikide ölümü en çok ölen hisseder demiştim. ama şu an ne kadar yanıldığımı anlamıştım. otelden içeriye girmiştim saat gece yarısını geçiyordu. resepsiyona burcu nerede diye sorduğumda odasında dedi. yukarıya benim odanın hemen yan tarafında bulunan burcunun odasının kapısının önüne gelmiştim. kapıyı tıkladım hiç ses çıkmadı. heralde uyudu diyerek kendi odama geçmeye karar verdim kapıyı açtığımda ensemde eldivenli bir el hissettim aniden kendimi yerde buldum ellerim arkadan soğuk bir demirle birbirine bağlanmıştı kafamı hafif yana çevirdiğimde beni yere yatıran kişinin polis olduğunu anlamıştım...