fahriye abla fantezisi anlatıyorum olay gerçek

part 34.1: hep bir ihtimal daha vardır

perşembe günü gece bindim. sabaha kadar yol gittim, aklımdan çıkmıyor hatun. gibimi yerleştire yerleştire bi hal oldum. bir de kot giymişim mal gibi, otobüste sabaha kadar kıvrandım.
sabahın köründe indim, eve gittim, yattım. öğleni geçkin kalktım. biraz sohbet muhabbet ama duramıyorum. tam sigara saatine yakın çıktım evden, yeşim ablaların evin önünden geçerek çarşıya doğru gidecem. evin önüne geldim ki, dışarıdalar, nasıl bir tesadüf *

ayaküstü baya muhabbet ettik, keyfi yerinde. sonra ben gideyim dedim, bi çarşıyı dolaşıp gelecem. bana da bi sigara al dedi gülümseyerek. ben dıbına bile korum, lafımı olur, yeterki sen iste, gibime daşşama süre süre getiririm dedim (içimden). tamam dedim devam ettim.