fahriye abla fantezisi anlatıyorum olay gerçek

part 23: o gün yeşim abla sigarayı bıraktı ben başladım

üniversiteyi kazandığıma yeşim abla hiç sevinmedi. aramızdaki yıllardı devam eden dillendirilmemiş aşka en büyük darbeydi bu sanki. bunu da dillendirmedik. üniversite boyunca memlekete gittikçe kız arkadaşın var mı diye sorardı, ben de yok derdim. harbiden de üç sene sap gezdim. ben de senin isteyenin yok mu derdim, o da “ben sana varacam” derdi, ben “varacam”daki “a”ları “e” olarak okurdum ve “ben sana verecem” diye duyardım.

dördüncü sınıfta bir kızla çıkmaya başladık. çok da hevesli olduğumdan değil ama oldu işte. bu tuttu fotoğrafların feysbuka attı, o tak da o sıralar yeni popüler olmuş. aradan çok geçmeden bir haber aldım. yeşim abla nişanlanacakmış. yıkıldım. kızı aradım senin sülaleni gibiym dedim, ayrıldık. hemen memlekete gittim.

arka balkonda çay içiyoruz eski günlerdeki gibi. firikiğini ayarladı, sigarasını yaktı, suratıma üfledi. kız arkadaşınla aran nasıl dedi. ben de sövdüm ayrıldık dedim. acı acı güldü, bir nefes daha aldı sigaradan, ben bugün sigarayı bırakıyorum dedi, bana uzattı. sigarasını aldım dudaklarımda filitresinin ıslaklığını hissettim, dudaklarını dudaklarımın arasına almış gibi, ben de bugün sigaraya başlıyorum dedim. yeşim abla o gün gerçekten sigarayı bıraktı, ben de gerçekten sigaraya başladım.

o sigara, aramızdaki gizli anlaşmayı deşifre etti, ben onun erkeğiydim o benim kadınımdı.