fahriye abla fantezisi anlatıyorum olay gerçek

part 2: bi maltepe, ama kimseye göstermeden getir

yeşim abla annesinden, babasından, abisinden, işte gizleyeceği kim varsa hepsiden gizleyerek sigara içerdi.
aslında millet biliyordu tabii içtiği ama o açıktan içemiyordu, abisi falan filan da içmesine mani olamıyordu.
yeşim abla her gün bakkala gidemediği için sigarasını ben alıyordum. bir paketi iki gün içiyordu ve ben sigara gününü iple çekiyordum.
sigara günü evlerinn önünde pis pis dolanırken yeşim abla bir ara balkona çıkıyordu, elinde leblebi, nasa.tr.cr filan gibi bişey oluyordu, onu bana veriyormuş ayağına cebime parayı sıkıştırıyordu. "bi maltepe, ama kimseye göstermeden getir" diyordu.
o parayı cebime sıkıştırma anı hala unutamadığım, hayatımda en heyecan verici anların başında geliyor.
genelde sabahı geçkin, öğlenden önce olduğu için kahvaltıyı yeni bitirmiş oluyorlardı, üzerine henüz elbise niyetine bişey giymemiş, v yaka kısmı biraz pörsümüş eşofmanı ile çıkıyordu. parayı cebime sıkıştırırken memeleri neredeyse burnuma hücum ediyordu.
o sırada başım döner, inşallah çakmaz diye bakmamaya çalışırken kendime hakim olamaz ve mal gibi bakakalırdım.
sonradan anladım ki, o da bunu fark ediyor ve bazen uzun uzun bakmama müsade ediyor, bazen çabucak toparlıyordu ama yüzüme vurup beni utandırmıyordu. keyfi yerindeyse gözüm gönlüm bayram ediyor, çadırı kurduruyor, keyfi yoksa tadımlık veriyor çekiliyordu.
bakmama izin verdiği günler o içeri girene kadar yerimden kıpırdayamazdım çünkü çükümü yerleştirirken yakalanmak istemezdim. girer girmez zor yerleştirip kaçardım bakka doğru.