yıl 1999 beyler istanbulda gece vakti yürüyorum

gözümü kararttım amk anahtarı aldım. cebe attım. bunlar yanlış alarm filan bir şey vızıldıyolardı aralarında. ben aşşağa iniyorum mertle erene bakacağım dedim. mustafa bana bunlardan tek bir kişiye bahsetme kardeşim sakın ama sakın diye uyardı. merak etme dedim. indim aşşağa. mertle eren yoktu amk. bahçede her yere baktım yoklardı. hay gibeyim nereye kayboldu bu çocuklar dedim. ama ölecek değiller ya önce şu işi halletmeliydim. zemin kata indim. 4 tane oda vardı penceresiz olanı bulmam gerekiyordu. buldum da kasayı açtım. kasa uzun geniş bir şeydi. içinde tahta bi kutu vardı. kutunun altında "paraşüt" yazıyordu. keçeli kalemle yazılmıştı. ne demekti bu anlamadım amk. kutuyu açmamla 1 belki 2 saniye görmüşümdür onu. sonrasında anlamadığım bir şekilde o yolda yürüyordum. nerde uyandım nerde yürümeye başladım. nasıl geldim oraya en ufak bir fikrim yok. bağlantı kuramıyordum amk.