sansürsüz lise hayatımı anlatıyorum koşun

üstüm başım ıslak bi halde mehmetle beraber eve gittik. Yoldayken ikimizinde ağzını bıçak açmamıştı. o an galiba tek düşündüğüm yine babama ne diyeceğimdi. Evin kapısını çaldığımda kapıyı annemin açması babamın tv karşısında uyuya kalmasını masum bi çocuğun gofret istemesi kadar içtenlikle istiyordum. ama kapıyı açan babamdı. ve en son hatırladığım ablamla annemin araya girip beni babamın elinden kurtarıp odama zütürüp pansuman yapmalarıydı. Onlar soru sorddu ben sustum onlar sordu ben sustum zaten onlarda fazla üstüme gelmediler. o akşam kendime burcuya her şeyi söyleyip beraber buralardan kaçmayı hayal ettim. günden güne kurduğum hayallere dahada kapılmaya başlamıştım. aslında bunun en önemli sebeplerinden biride bir gün sınıftayken burcunun beni izlediğini fark ettim ona doğru baktığımdada kızarmış bir şekilde yüzünü hocaya dönmüştü bu olay bana dahada cesaret veriyordu. ilk olarak ona duyduğum hisleri ilan etme kararı almıştım. Ama nasıl yapıcaktım? ilk önce direk karşısına çıkıp söylemeyi düşündüm. Ama daha sonra aklıma onun 2 elinin arasına almış oldğu defterleri göğsüne bastırmış bir şekilde ayakta durmuş ve yüzünde ince bir gülümseme olan bir resmini çizdiğim aklıma gelmişti. onun arkasına zamanında çok meşhur olan Mona Rosa şiirni yazıp altınada onu sevdiğime dair kendimden 3-5 şey ilave edip geniş bi zarfın içinde ona vermeyi düşündüm. Ve onu vermesi içinde burcunun en iyi arkadaşı olan serapa verdim. Aradan 1 hafta geçmişti ve burcu okula uğramaz olmuştu daha sonradan o acı haberi işitmiştim..