insanın evladı

Ub.. tısss.. tık tık tık... –“Biraz daha açın beyefendi... övele övele övele.. –“Geçmiş olsun... Pamuğa bastırdım doğruldum. –“Abi senin zütte rus zütü gibi bembeyaz şerefsizim, yanlış anlama ama bi fiyat söylesen basar parayı giberim. O da namuslu bi iş ha yanlış anlama, vergini vererek yaptığı varsayıyorum yoksa yol kenarında yapsan temiz mi? Pis mi? Nerden bileyim gibermiyim hiç... ehe ehe. –“Numan, sende yanlış anlama bilader ama senin ananı gibeyim. Hastaneden çıktık iğneyi yapan hemşire denk geldi 1 sn den fazla yüzüme bakınca -*O zütün sahibini hafızama alayımda kızlara anlatırım. Diye düşündüğünü hemen anladım. --- Evet ortada bi züt vardı, fiziksel özellikleri bariz di, bende o zamana kadar bir kaç kere aynadan incelemiştim.. Sonra numan sardı düşüncelerimi, her hareketi batmaya başladı, ipneydi lan sanki bu. Hastanenin kantininden –“iki çay alabilirmiyizz?, bitanesi açık olsun lütfen. Sözleri iddaalarımı kanıtlar nitelikteydi. –“Abi istiyosan gel bende kal bu gece muhabbet ederiz ne biliyim içer sıçarız sana dev ferre arşivimi gösteririm dedi elini omzuma koydu. –“Sıııiiieeee amuna goduğuuummm. Beni diğer erkeklerle karıştırdın galiba, 5 lira mazot parası yaktın diye gece kendimi gibtirecek değilim lan, -“Bende istemezdim böyle olmasını abi, hepsi sağlık sisteminin suçu, adamlar kansere çağrı buluyo şu iğneyi yapacak başka bi nokta bulamıyolar abi. Son bir yıldır hasta olan bütün arkadaşlarımı –Sana bi iğne Çaksınlar bişiyciğin kalmaz vaatleriyle hastaneye getirip zütleri kıymetlimi değil mi diye test ediyorum. Sende iğneye hiç bi tepki vermedin abi gibsem duymaz, rahatsız olmaz diye düşündüm. Affet, seni evine bırakayım dedi ağlayarak. –“muallaksin ama adamsın dedim. Yolda bi kaç soru sordum muallaknin huursu olmuş artık bu o günden beri görüşmüyoruz.

(bkz: bir cin vakaası)