psikoloji içeren bir hikaye

içeri yürürken düşündüm bundan sonra Bahar ile bırak birlikte olmayı evine bile girmemem konusunda kendimi ikna ettim. içeri geçip oturduk. Bahar;
-“Bundan sonra böyle bir ilişkimiz olmamalı”

-“Bende böyle düşünüyorum.”

-“Görüşmeye biraz ara verelim, biraz yalnız kalmaya ihtiyacım var.”

-“Sen nasıl iyi hissedeceksen öyle yapalım Bahar seni rahatsız etmeyeceğim.”

Gitmek için ayağa kalktım içimin rahat etmesi için,

-“Bahar yanlış anlamazsan tam emin olmak adına yarın karşıya geçip bir doktora gidelim istersen iyice emin olalım, sonra sen istemeyene kadar hiç görüşmeyiz.”

-“Senin gelmene gerek yok ben yarın gidecektim zaten seni haberdar ederim”

-“Tamam sen nasıl istersen.”

Evden çıktım doğru deplasmanıma gittim, soğuk ve rüzgara karşı o bankta oturdum. Bu olay beni kendime getirecek olaydı, yüzümde ki o umursamaz maske paramparça olmuştu bu korku ve heyecan 1 yıllık süre içinde ki bütün heyecan açığımı kapattı. Denizin karşısında yediğim soğuk bana iyi geldi ama o bankta oturup bunları düşünmekten utandım kalkıp evimin yolunu tuttum.