psikoloji içeren bir hikaye

Vizeler tamamlandı, bayramdan önce yani arife gününde akşam Melek ile telefonda konuşuyoruz. Akşam 11’de konuşmaya başladık sonra msn’e geçtik. Saat gece 1 oldu. Basketbol topunun ağırlığından, kayak takımlarının pahallılığına kadar konuşmadığımız konu neredeyse kalmadı. Muhabbet o kadar boş bir tarafa yöneldi ki açıkçası ilk defa bir kızla telefonda konuşurken sıkıntıdan patlama durumuna geldim. Sabah erkenden kalkacağım, bayram namazı, misafirler derken yoğun bir gün geçireceğim. Bu bilinç ile Melek’e hafiften durumu anlatmaya başladım.

-“Canım sabah erkenden namaza gideceğim, bizim akrabalar da kalabalık olduğundan misafirler erkenden gelir.”

-“Bizim de akrabalarımız erkenden gelecek .”

-“Haklısın senin içinde çok yorucu bir gün olacağı için artık uyusak mı?”

-“Biraz daha konuşalım canım.”

-“Tamam canım.”

Yaklaşık 30 dk daha sohbet ettik yine boş muhabbetler havadan sudan amaçsız ne kadar konu varsa hepsini konuştuk. inanın artık konuşacak bir şey aklıma gelmiyor.

-“Canım artık uyusak mı?”

-Biraz daha konuşalım.”