psikoloji içeren bir hikaye

Birkaç defter alıp koltuğa geçtim çünkü defterlerinde derslerle ve okulla alakasız notları, komik ve başarısız çizimleri, ne olduğuna karar veremediğim ama hayal dünyası mahsulü olan saçma çizimler. Ben defteri karıştırırken Bahar içeri girdi,

-“Genç bir kızın defterlerini karıştırmaya utanmıyor musun? ”

-“Bu defter genç kızın günlüğü değil ne olduğunu anlamaya çalışıyorum ama henüz çözemedim, şurada ki keçi mi acaba?”

-“O kedi bir kere nasıl keçiye benzettin. Hem mutfağa gelmen lazım yardımına ihtiyacım var.”

Gülerek, “Tabi sebzeleri soydun ama neden soyduğunu bile bilmiyorsun yardım isteyeceksin değil mi?”

-“Çok küstah olduğunu biliyorsun değil mi gel buraya cezalısın.” defteri bırakıp kapının önüne geçtim kolumdan tutup arka tarafıma geçti “mutfağa kadar beni taşıyacaksın.”

Bahar sırtımda ama istikamet mutfak değil salon oldu. Salona doğru hafif tempoda koşmaya başladım (kilolu değil ama biraz balıketli nereden baksan 60 kilo var.) Bahar çocuklar gibi eğleniyor, “dur orası mutfak değil, salona gidiyoruz” gülerek yönlendirmeye çalışıyor beni ama benimde asıl niyetim bu eğlenceyi sağlamak, salonda bir tur attım oradan mutfağa doğru gidip, tekrar odasına döndüm odayı da turlayıp mutfak da durduk.