kürt asıllı işletmeci ile ülkücü

günün birinde istanbul sultanahmet te bir kilimci dükkanının önünden geçen ülkücü kilim bakmak için dükkana girmiş. girer girmez dükkanın arka duvarında duran dev türk bayrağına ilişmiş gözü. ülkücü genç bir anda gururlanmış ve bu dükkanın sahibiyle tanışmak için seslenmiş, dükkan sahibi gelmiş gelmesine ama ülkücünün suratı ekşimiş birden. bakmış ki adam rengiyle sesiyle kürt oğlu kürt. hemen çıkışmış adama sen ne hakla bizim bayrağımızı dükkanın duvarına asıyorsun diye. kürt adam önce duraklamış sonra başlamış konuşmaya;

- Bak hemşerim o bayrakta benim de payım var. o bayrağın alında benim de kanım var. anlıyorsun değil mi

bunları duyan ülkücü boynunu büküp utanmış ve tam kürtten özür dilemek üzereyken kürt adam sözüne devam etmiş;

- o duvarda rutubet vardı ben de onu kapatmak için duvara çivi çaktım ve bayrağı astım. nalet olsun çiviyi elime çakmışım kan oldu heryer. bayrağa para da vermiştim. anlican hem kanım bulaştı hem de zarara soktu beni.

demiş ve sıçmaya gitmiş. bunu duyan ülkücü kızmış ve elini beline atıp kelebeği çıkartmış. başlamış adamın peşine doğru koşmaya. bu sırada karşısına silindir şapkalı fraglı bir amca çıkmış ve tutmuş ülkücünün bileğinden;

- Sen anandan yine çıkardın amma Baban kimdi bilemezdin şerefsiz.