ali ismail korkmazın mezarında fatiha yazması

(#138849565)moruk, ona bakarsan mezar taşı kültürü de şamanizmden gelme bir olgu ve islamiyette yeri -putlaştırılan istisna şahıslar hariç- yok. arap kültüründe öldüğünde ne mezar taşın olur ne cesedinin kime ait olduğunu gösteren bir gösterge; toprağa gelişigüzel gömülürsün ve ne ziyaret edenin olur ne mevlüt okuyanın.

peki türkiye'de müslüman olarak ölen adamlar niye şamanizm riüeli olarak mezar taşıyla defnedilip, kırkı çıkınca mevlüt okunuyor onu sorgulamalısın evvel. bu adamlar halen şaman olduğu için mi? yoksa ataları şaman olduğu için ve onların kültürünü gelecek nesiller yaşatmaya devam ettiği için mi?

islamiyette ne mezar taşı vardır ne de kırkı çıkınca okunan mevlüt. türkiye'de müslüman ölünce bu ritüeller niye yapılıyor? kırk sayısı şamanizmde kutsaldır. ve islamiyet öncesi pek çok türk destanında 40 sayısına yer verilmekle birlikte ruhun ölümün ardından dünyayı kırk gün sonra terk ettiğine inanılır. ne tesadüf ki o gün de sadece sevgili türk müslümanlar mevlüt okur ve ne tesadüftür ki arap geleneklerinde ve islamda mevlüt yer almaz.

antropolojide buna kültür devamlılığı deniyor.
özetle: mesele gömülen adamın bireysel inançı değil. mesele göümülen adamın atalarının ve mensup olduğu toplumun kültürü oluyor. türkiye'de de hem öz be öz şaman atalar hem de kültür emparyalizmi vesilesiyle bulaşan islam olduğu için ne müslümanlar ne gayri-müslümler bu şamanizm ve islamiyet kültürünün melez ritüellerinden muaf olabiliyor öldüklerinde.