1. 1.
    +1
    Bazı örnekler verelim:

    ME: ben (men),
    ZE: sen,
    ENE: o,
    MARA: bana,
    ABBA: yaşlı,
    ADDA: ata (yaşlı),
    iKKi: iki,
    EŞ: üç,
    U:On,
    UŞ-U: otuz (üçon),
    AN: gök,
    DiNGiR: tanrı (tengirit),
    LiL: yel,
    KASUGA: kursak,
    DUMUZi: tomuz(temmuz),
    KAGARAŞA: kargaşa,
    HAPKAGAK: kapkacak,
    HAŞGAGA: kahkaha,
    Di: dimek (söylemek),
    SiR: cır-lamak (şarkı söylemek),
    SiLiM: selam,
    DUUŞ: duş (yıkanma yeri),
    DURi: durmak,
    iRi: büyük,
    ZiRDUM: zeytin,
    DUP/TUP: tablet (tabla, tepsi, tab etmek),
    NE ME: bune?

    Bu kısa liste, bize Sumercenin bugünkü Türkçeye bile ne kadar yakın olduğunu gösteriyor. DÖ 2400 yıllarında Sumer ülkesine girip Akad Krallığına son veren Gut’lar orada bir krallık kurup varlıklarını 150 yıl sürdürmüşledir. Sumer belgelerine göre bunların 12 kralları olmuş. 1937 yılında Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Sumeroloji profesörü olan Breno Landsberger ve aynı fakültede Türkolog olan von GabainGut/Kut krallarından 12′sinin adının Türkçe olduğunu saptamışlar.
    ···
   tümünü göster