ayşem evlendi kaldık mı yine yalnız

kendimi yerden yere vururken attılar hastanenin önüne.
ağlamaktan gözlerim şiş şiş.
bi haber daha geliyor ben yerlerdeyken ablan doğurdu diye.
arkamdan telefon çalınca pederde takip etmiş beni alıp zütürmek için.
babam tuttuğu gibi bindirdi bi toros taksiye halen ağlıyorum morgta nasıl bıraktım ayşe mi?
babamda ağlıyor.
ablamın kızı olmuş. bi gördüm uzaktan
düşünüyorum bir can gelip bir can gidiyor baksana işe..
tekrar dönersin ayşemin yanına
günlerce aç susuz soğukta yattım oralarda
ailesi gelene kadar çıkarmadılar.
göstermedilerde.
sonunda geldiler. suçlu ben olarak görüldüm.
konuşmadım kimseyle ağlamaktan konuşamıyordumki.
ayşemin soğumuş bedenini tabuta sığdırıp memleketi trabzona doğru yola koyuldular
tabi durur mu sevdiği ?
son kez görürüm umuduyla düştüm bende yollara.