efkarlıyım gençler gelin dertleşelim

ulan zütoşlar topunuzun amk hepiniz asosyal pijlersiniz ama seviyorum lan sizi. o yüzden yine derdimi size anlatacam:

5 aydır işliyim. çalıştığım yerde bir hatun var ben bunu üzerinize afiyet hayvan gibi seviyorum. birbirimize çok fazla benziyoruz. dinlediğimiz müzik, hayat felsefemiz, hayallerimiz umutlarımız birbirinin kopyası amk. 3 ay içerisinde 6-7 defa dışarı çıktık içtik konuştuk eğlendik hüzünlendik hayal kurduk. düne kadar sevdiğimi söylememiştim ama aynı anlama gelen onlarca şey söyledim ona. onunla birlikteyken kendimi ne kadar mutlu hissettiğimi, onu tanıdığım için ne kadar şanslı olduğumu ve buna benzer bir sürü şey söyledim. 1 ay önce işten ayrılma kararı aldı. bursaya gidiyorum dedi. gitme dedim. geri dönecem ama dedi tamam dedim sıkıntı yok. dün akşam sevdiğimi söyledim ona ve cevabı aynen şu oldu: "insanların birbirine sevdiğini söylemesi çok güzel. benim de sevgilim var bursada. ben de gidince söyleyecem ona" sevgili olmak için sevdiğini söyleemiş olmak gerekiyor dedim. "bunun için zaman var" dedi. yani pijler; hatun başka birini seviyor. hem de benim onu sevdiğim kadar. ve muhtemelen aynı benim durumumda. o yanımızla bile birbirimizin aynısıyız. neyse. 2 hafta önce sinemaya gitmiştik bu hatunla beraber. filmiin adı "ferahfeza" entel pijler bilir avrupa film festivalinde 2 ödül almış. amk bir film bu kadar mı iyi anlatır benim durumumu: kısaca hayatından sıkılmış bi panpamız gitmek istiyor uzaklara. rüyasında "vamos" adlı bir gemi görüyor sürekli. sonra hatunun biriyle tanışıyo. hatun da aynı benim hatun. o da gitmek uzaklaşmak istiyor. sonra vamosun peşine düşüyorlar beraber ve görüyorlar ki vamos aslında batık bir gemi. hay zikeyim dallanıp budaklandı konu. neyse. ben bu hatuna dedim ki "biliyorum benim için de vamos yok. batık o gemi. ama o geminin yolunda olmak bile bana mutluluk veriyor. bu yüzden seviyorum seni dedim" hatun pert oldu bişey diyemedi. ben de daha bişey diyemedim. bu gün de iş çıkışı 5 dk konuştuk. bana "emin ol dostluklar daha kalıcıdır" dedi. ben de dedim ki: "benim onlarca kalıcı arkadaşım vardı. hepsi evlenip gittiler. sen benim mutlu olmamı istiyorsun biliyorum ama. insanlar sevdikleriyle birlikteyken mutlu olurlar sadece." sonra sustuk ikimizde.

işte böyle ulan develer. efkarlıyım yani. yakın ulan sigaraları...

edit: gençler hatun 16 şubata kadar istanbulda ve beraber çalışmaya devam ediyoruz bu arada. şu saatten sonra zikilmiş zütün davası olmaz ama varsa tavsiyelerinizi yazın muhabbet olsun sadece.

edit: panpalarım teselli etmese de güzel bi gelişme var. benim hatun geçen hafta sonu bursaya nikaha gitti. ama tahmin ettiğim kadarıyla amacı onu bulumaktı orada. pazartesi işe geldiğinde işyerindeki diğer hatunla konuşurlarken kulak misafiri olmaya çalıştım. pek konuya hakim değilim ama galiba o lavuk gelecem deyip gelmedi. bi "yalan söyledi" lafı geçti. bu gün de nevizadeye gidelim dedim. annem geliyo bursadan temizlik yapmam lazım yoksa tam içmelik durumdayım dedi.

gelişmeleri burdan editleye editleye yazacam. burası da benim günlüğüm gibi bişey olsun amk.