yalnız kalınca öğrenilenler

bölüm xyz: "kayın" peder

pazartesi sabahı zar zor uyandım aq. saati kurmayı unutmuşum ve aklımda iki şey var.
biri hatunun memeleri, diğeri de gecenin köründe gelen telefonla apar topar çekip gitmesi.
işe geldiğimde, mal gibi bağladığım kravatımla toplamadığım gömleğimin gibiştiğini yeni farkettim. millet bana bakıyo, gibimde değil baksınlar.
bişey olmamış gibi oturdum masama. 1 saat geçti geçmedi hatun benim masanın önünden sallana sallana gidiyo.
dedim noldu önemli bişey miydi?
"kayın peder"in aradı, merak etmiş.
nası yani? noluyo lan ne diyon sen.
nerde kaldığımı sordu, sende kaldım dedim.
hass... hadi ya(ne tak yicem lan ben)
işten beraber çıktık akşamüstü.
lokantaya gittik, yemeğe.
bu sefer ev yok, dolap bomboş lan ne yedircem kıza aq.
sonra dedi bu, burda mum ışığı ekgib hihihi.
ölmem mi beni taşlara vurun aq. vurun lan, ben vurulmakla ölmem.
sonra yavaş yavaş ben de alıştım bu mevzuya. iyi lan dedim bari hayatım düzene girsin aq.
düzen bana girdi sonra.
vay anasına lan bi gece verdi diye hatun zevce ayaa yapmaya başladı.
yok abi olmaz bu iş, niye olmasın lan?
olurdu olmazdı derken bi gün olmaz dedim buna.
babama ne dicem falan zırlamaya başladı, sus dedim nolur sus.
bakarız bi hal çaresine...
bi metresimiz ekgibti, o da tam oldu.