psikoloji içeren bir hikaye

1 saat daha orada oturup düşündüm hava kararmıştı, telefona baktım bir hareketlilik yoktu direkt eve gittim. Akşam 11 gibi Ece’yi aramaya karar verdim bu aslında normal ve yaptığım bir şeydi ama bu sefer heyecanlanıyordum sesini duymayı özlemiştim o heyecanla cesaretimi toplayıp aradım 1 kere çaldı ama hemen meşgule düştü 1 dk sonra da mesaj geldi

“Bizimkiler yanımda açamadım, müsait olunca seni arayayım.”

Mesajı okudum, içimden mesajın çok resmi olmuş yazmak geldi, zamanında benim yaptığımın nasıl hissettirdiğini bende hissettim. 30 dk sonra aradı,

-“Nasılsın?”

-“iyiyim canım sağol sen nasılsın ne yapıyorsun?”

-“iyiyim bende valizleri kontrol ettim, ekgib gedik ufak tefek işleri hallettim uyuyacağım şimdi.” Biraz resmi konuşuyordu ama çok yorgun olduğunu biliyordum ona bağladım ama canımı sıktı bu durum yani değişen ne olmuş olabilir ki?

-“Tamam o zaman sen uyu erken kalkacaksın iyi geceler”

-“iyi geceler… “ dedi ama telefonu kapatmadı, birkaç saniye sessizlik oldu ve beklediğim sözleri duydum “seni çok seviyorum aşkım” yeniden dünyalar benim oldu.

-“Bende seni çok seviyorum birtanem, iyi geceler”

Bir anda acayip mutlu oldum, yarın gidecek olması nedeni ile üzülüyordum ama bu telefon konuşmasından sonra içimde büyük bir mutluluk oluştu çok mutluydum bunları düşünürken uykuya daldım.