doktorlar sosyopat olduğumu söylediler

ekipler geldi ufak sorguya çekildikten sonra emniyete zütürülmek üzere polis otosuna bindirildim. karakola vardık ve ben kelepçeliydim artık. binaya girdik ve tüm gözler üzerimdeydi. herkese bakıp sırıtıyordum.7 den 70 e bir çok kişi emniyetteydi. onların önünden geçtim. genç kızların gözünde karizmatik bir hırsızdım. yaşlılara göre adi bir yankesici. nezarethaneye indirildim ve bir süre bekletildim.bir polis memuru gelip arayabileceğim kişilerin telefon numaralarını ve isimlerini sordu. babamın numarasını verip oturdum bir köşeye.15 yaşında bir çocuk vardı bulunduğum yerde. çocuğa seslendim.
-hırsızlık mı ? yaptın lan.
çocuk umutsuz bakışlarla.
-hayır.
-ee ne işin var burada.o yaşta bir çocuk başka ne yapabilirdi ki ?
demir parmakların arkasından bir polis memuru seslendi.
-namusunu temizlemiş.
-nasıl yani ?
-kız kardeşini vurmuş.
evet yine cahillik iş başındaydı. benimde onlardan bir farkım yok ya gerçi. isimlerimiz bile benzer cahillik ve canilik.ama tamamiyle farklıydık.