1. 1.
    0
    öncelikle şunu söylemeliyim ki ben doğuda bir ilde doğdum. ifşa olur diye açıklayamıyorum.

    lise 1 e kadar doğru düzgün okumayı bilmiyordum. lisede bir öğretmenimin benimle konuşmasıyla başladı her şey. o konuşmadan öncesine kadar her şey çok berbattı. sokaklarda arkadaşlarımla amaçsız dolaşır aklınıza gelen gelmeyen bütün zararlı ve bağımlılık yapan maddeleri kullanmışımdır emin olun. benden önceki 4 ağabeyimde aynı benim gibi oldukları için yaptığımın doğru bir şey olduğunu sanıyordum bende öyle davranıyordum. neyse
    üniversite hayalim lise bir de iken başladı. artık hafif hafif çalışmaya başlamıştım. öyle babamın getirdği kitaplardan bir kaç soru çözer televizyonun başına otururdum. yani şuan ki öğrenci tesellisi gibi "çok çalışıyorum ama olmuyor" diyordum.
    lise 1 in sonunda sınıfı geçemediğimi gördüm ve babam öğretmenlerle konuşmak yerine beni okuldan aldı. "bundanda adam olmayacak" düşüncesi ile.

    babam lübnan a gidip orada inşaat yapıyordu amelelerin başında duruyordu diyelim. beni de yanında zütürdü. beni diğer amelelerin yanında yatırırdı onlarla aynı yemeği yerdim. yani bana özel bir şey yoktu. bir yıl babamla birlikte çalıştım ve hayatın ne kadar zor olduğunu kolay kazanılmadığını gördüm...
    ···
   tümünü göster