hayatta kalmalı hikaye anlatıyorum

alabileceğim her şeyi aldıktan sonra fuat'a haber verdim. tamam dedi ve elime bir tabanca verdi. silaha bakıp "nişan almayı babanın öğrettiği gibi al. ancak bu silah çok geri tepiyor. yüzüne gelmemesine dikkat et. bir kaç atıştan sonra alışacaksın." dedi. tedirgin bir şekilde kafa salladıktan sonra dikkatlice kapıyı açtı. yukarı kata kaçamak bir bakış atıp hemen ardından aşağı kata baktı. bana gelmemi işaret etti. merdivenleri yavaş yavaş geçtikten sonra apartmanın önündeydik. fuat'a dönüp "yürümek yerine motorla gitsek? hem daha hızlı ve bildiğin gibi iyi kullanıyorum" dedim. "anahtarları almak için tekrar yukarı mı çıkıcaksın" diye sordu. cebimden anahtarları çıkarıp gösterdim. tamam der gibi kafa salladı ve apartman sahibimizin büyük cipinin arkasına geçip "ilk önce ana caddeye çıkacağız. oradan sağa dönüp parka kadar gideceğiz. parkın içinden geçip karakola yavaşça gideceğiz. sen parkta kalıcaksın, ben gidip arabayı bulmaya çalışacağım" dedi. endişeli ve heyecanlı bir şekilde "tamam" dedim.