hayatta daima kaybedenler

ortaokulun son günleri. her sene baharda yapılan okul futbol turnuvaları başlıyordu. klagib hepinizin yaşadığı gibi bizim sınıfta da gruplaşmalar reis takılanlar vardı. okulun en zayıf sınıfıydık sınıfta top oynamayı bilen en fazla 2-3 kişi vardı. reis takılan arkadaş kesinlikle turnuvaya katılmamızı istemiyordu. neyse reisi zar zor ikna ettik son günlerimizin hatrına fazla cebelleşmedi turnuvaya katılmaya karar verdik. kurada şaşılan olmadı ve 5 şube arasından en güçlü sınıfla geçen yılın şampiyonuyla eşleştik.

maçın başında attığımız golle öne geçtik. enteresan bi şekilde müthiş savunma yapıyorduk devre sonuna kadar skoru korumayı başardık. sınıftaki kızların kenardan maçı izlemeside hepimiz için motivasyon kaynağı olmuştu. 45. dakika devrenin son saniyeleri. artık düdüğü bekliyoruz sağ kanattan cılız bir orta geldi topu dikip devreyi bitirecektim ki..topu ayağımın altından kaçırdım arka direkte rakipten eleman topu boş kaleye yuvarladı. ikinci yarıda neredeyse sıfırdan topu doksana yollamama rağmen maçı 14-3 kaybettik.