psikoloji içeren bir hikaye

Birkaç gün bir şey yazmıyor, bende oralı olmuyorum hem umut vermekten hem de duygularını incitmekten korkuyorum. Derken beklenen yazışma gerçekleşiyor,

-“Selam”

-“selam”

-“adresini Ali’den aldım umarım senin için bir sakıncası yoktur”

- “hayır yok neden olsun ki..”

-“sadece konuşmak istiyorum seninle, en azından arkadaş olmak , seni tanımak için.”

-“bir sakıncası yok arkadaş olmamızda” aslında benim niyetim de arkadaş olmak sadece arkadaş buna cesaret edememiştim ama bu hamle Ece’den geliyor yaptığımın yanlış olduğunu bile bile buna devam edeceğim…

Nasılsın, havalar nasıl, hoş beş muhabbeti devam ediyor ama ben merak ettiğim soruyu sormaya kararlıyım,

-“ Ece sana bir şey soracağım”

- “tabi ki”

- “Ece neden ben? Yani neyimden hoşlandın, bence ben beğenilecek biri değilim..”

-“işte bu yüzden”

- “nasıl yani?”

-“işte sen farklısın, kimse gibi değilsin bunu biliyorum, kendini beğenenlerden değilsin, saygılısın efendi bir insansın... ”

-“anladım gitmem lazım iyi geceler”

-“iyi geceler”