psikoloji içeren bir hikaye

Bilip bilmeden konuşması aileme laf söylemesi o kadar zoruma gidiyor ki öyle bir nefret ile gözlerinin içine bakıyorum ki bir daha bana hiçbir soru sormuyor.. O dersten o konulardan öyle bir nefret ediyorum ki o andan itibaren ilk dönemi muhteşem olan fen dersim 2. Dönem çakılıyor ilk sınavda 1 alıyorum ikinci sınavda ancak 2 alırsam geçebileceğim ikinci sınava ilk defa bir ders için bilinçli olarak çalışıyorum elimden geleni yapıyorum sınav anı muhteşem geçiyor sonuçlar açıklanıyor ve ben yine 42 puanla 1 alıyorum(45 de 2 alarak geçebilecekken).. ders başlamadan Nedim bey ile görüşüyorum kağıdımı görmek istediğimi söylüyorum,

-“böyle bir şey söz konusu dahi olmaz” diyerek beni def etmeye çalışıyor, ama ısrar ediyorum,

-“ tamam, diğer dersin başında getireceğim otur yerine” şeklinde azarlanıyorum.

2. dersin başında kağıdımı getirmiş beni yanına çağırıyor beraber bakıyoruz,

-“ bu soruyu karıştırmışsın, yanlış cevap” doğru söylüyor, 2. Soru 25 puan olan suyun özellikleri ile alakalı bir soru ve hiç puan alamamışım.

- “ hocam 2. Soruda suyun özelliklerini aynen sizin bize deftere yazdırdıklarınızı yazdım hiçbir ekgiblik yok ve siz bana puan vermemişsiniz.

-“ bu sorunun cevabı bu değil!”

- “hocam ama aynen bunlar yazıyor defterimizde siz yazdırdınız, kitapta da bunlar yazıyor!”

- “ bu benim problemim değil!” diyerek en büyük haksızlığını yapıyor ve 25 puanımla birlikte beklide geleceğime en büyük ilgi alanlarıma da bir çizik atıyordu.

-“ enzimlerle ilgili bu soruma neden puan vermediniz?”

-“ aa buna puan vermedim mi ?” diyerek 10 puanlık soru cevabıma tamamen doğru olan cevaplar için 5 puan veriyor ve 47 ile 2 alıp dersi geçiyorum.

Sırama otururken söylediği sözleri de beynime yazıyorum ve bütün hayatım boyunca unutmayacağım sözlere o an şahit oluyorum.

-“ bundan böyle not dilenmek için kimse kâğıdını istemeyecek ve yanıma gelmeyecek!”

Hakkımı aramam ve gasp edilen hakkımın peşinden koşmam dilencilik ve dilenmek olmuştu.. bu sözleri aklıma çivi ile kazıyorum, bu dünya yada diğeri senden alacaklıyım 2 durumda da seni hiç affetmeyeceğim Nedim hoca!

Ortaokul dönemim böylece kapandı, kendimle ilgili çok büyük serüvenleri içiren lise hayatım başladı, lise hayatımın en önemli noktası da kendimi keşfetmeye başlamam oldu, benim herkes için böyle sandığım bazı şeylerin aslıda herkes de olmadığını, korkmalı mıyım sevinmeli miyim bilmediğim hep derinlerde kaldığı için gün yüzüne çıkarmaktan çekindiğim bazı şeyler ile yüzleşecektim..