psikoloji içeren bir hikaye

Ve finaldeyiz rüya gibi geldiğimiz finalde benim için rüya gibi bir final olacak çünkü Buse’lerin sınıfı ile karşılaşacağız. işin kötü yanı Buse’lerin sınıfı yarı final maçlarını bir gün önce oynadılar bizim yarı final maçı aynı gün yapıldı ama beden hocasının turnuvayı bugün bitirelim kararı ile biz aynı gün içinde 2. Maçımız olan final maçına çıkıyoruz. Maç başlıyor kendime çok güveniyorum maçı alacağımıza inancım tam ama bütün takım çok yorgunuz Buse’yi tribünde gördüğümde yorgunluk kalmıyor maç bir anda 4-0 oluyor dağılıyoruz kimsenin gücü kalmamış, ben var gücümle saldırıyorum, o kızı ve Buse’yi sevindirmemeliyim, 2 asist yapıyorum Erkan 2 golü de atıyor maç 4-2 oluyor ama benimde gücüm tükeniyor diğer arkadaşlarım gibi ve maç 6-3 kaybediliyor, ben kaybediyorum. Maçtan çıkacağımız sırada o gıcık kız bana laf attı, o sinirle üzerine yürüyordum ki Erkan tuttu ağzımı kapattı ama bu kız benimle dalga geçmeye kadar işi abarttı. Gururumun kırılması bana bir şeyi hatırlattı yaklaşık 6 aydır unuttuğum bir şey yeniden ortaya çıktı içimdeki nefret yeniden kendini bana hatırlattı yeniden nefret duygumun gücü karşısında ergenliğin getirdiği duyguları köreltmem ve kaybetmeme neden oldu. Bu vesile ile karanlığıma yeniden dönmem gecikmedi, evcilik daha uzun sürmedi...