psikoloji içeren bir hikaye

Yukarıda az çok çocukluğumdan bahsettim nasıl bir yapıya sahip olduğumu nasıl bir kişilik olacağıma dair. Hani hep derler ya sen küçükken de inatçıydın, sen küçükken de yaramazdın, sen küçükken de böyleydin diye işte ben de büyüyordum artık ama merak ediyordum geçmişimi de taşıyabilecek miyim kendimle ben küçükken de böyleydim demeyi başarabilecek miyim?

Çok agresif biri oldum, sürekli kavga ediyordum, kavgacı kişiliğimi koruyordum kendimden küçük kimseyle kavga etmedim hep benden büyük kişilerle sürekli kavga ettim, özel durumum nedeni ile okulda müdür ve öğretmenler sürekli torelans gösterdi her kavgamda sürüsü ile dayak deyim kendimden büyükler için fiziki olarak belli bir noktadan sonra gücüm yetmiyordu bir vurduysam üç yedim her seferinde. Kavga etmek eskinin izini bir nebze yaşamak hoşuma gidiyordu. Bir gün tenefüs zilinden sonra sınıfa gidiyordum bir arkadaş ortaokullardan birinin kuzenimi dövdüğünü söyledi hemen telaşla dışarı koştum kuzenimi yerde gördüm ona vuran çocuk için öldüresi bir nefret duydum ve var gücümle dövmeye başladım en son hatırladığım son tekmemde yerde nefes almaya çalışmasıydı..