1. 26.
    0
    üniverste başvurusuda yapmadım ordaki zengin binleriyle uğraşamam diye meslek lisesini terketdiğim için pişman oldum keşke bırakmasaydım dıbınakoyim mesleğim olurdu en azından derken eşyalarımı toplayıp evimi terketme kararı aldım ama para lazımdı gibik bi işe girip 5-6 ay çalıştım bitane karavan aldım kendime 1980 model taktan bişeydi onda kalıp işe gidip geliyodum kazandığım paraları sarma sigara nargile bide esrar çıkmıştı başıma(haliyle sporuda boşlamıştık) onlara harcıyodum anlıkda olsa iyi hissediyodum dıbınakoyim antidepresanları bıraktım makarnayla yumurtayla tavukla beslenip duruyodum ölene kadar cebimde bozuklarla dolaşmak istemiyodum ama hayatım taktandı kendime küçük bi televizyon aldım bide barınaktan dövüştürülmüş pitbull sahiplendim onunla ilgileniyodum sevgi alınca çok sakin bi hayvandı işimde göz önünde olamayan arkaplan bi işti sosyallik 0 depoda çalışıyodum iş veren adam bile bu ne tip dıbınakoyim der gibi ibretle bakıyodu bana gece otururken italyan işi diye bi filme rastgeldim baya bi etkilendim boş zamanlarımda hep soygun hayalleri kuruyodum
    ···
   tümünü göster