psikoloji içeren bir hikaye

Hayvanları çok severdim tavuklarımız vardı, onlara bekçilik eden güzel bir kedimiz ve beni en çok mutlu eden güzel bir köpeğim vardı. Köpeğim Jo küçüktü eziyet görmüş bir halde bulmuştum onu o yaramaz çocukların ellerinde. Ona sahip çıktım o yaşta kalbime sığmayan mutluluğumu onunla paylaştım sevgimle büyüttüm, babamın beni anaokuluna zütürdüğü günlerde Jo’ da bizimle gelmeye başladı o bir karış boyuyla. Şişko bir şeydi bazen kendini taşıyamaz koşarken yuvarlanırdı. (Bu detayları neden mi anlatıyorum? Bu mutlulukların sadece kitaplardan yer alan resimlerden ibaret olmadığını haykırmak için.)

Zaman geçiyor büyüyordum ama değişmeyen tek şey mutluluklarım oluyordu, evde sıcak aile ortamı dışarıda dünyanın en güzel topraklarında en doğal yerinde arkadaşlarla geçen güzel günler, okuldan her gelişimde Jo’ nun beni kapıda karşılaması bir dost gibi sarılması, bir an önce çantamı bırakmam için çevremde dört dönmesi çantamı bıraktıktan sonra bahçenin içinde beni yakalamak için kovalaması yorulup evin merdivenlerine çıktığımda aşağı inmem için türlü-türlü şirinlikler yapması ile devam ederdi..