psikoloji içeren bir hikaye

Cenneti yaşmak,

...
Mutlu bir çocukluğum vardı. Mutlu bir aile küçük bir kardeş, müstakil bir ev, bahçede yeşillikler için de ağaç tepelerinde, karıncaları izleyerek ve bahçe sulayarak geçirdiğim yaz aylarını kışın o soğuğunda o yeşil bahçenin üstünü örten beyaz yorganın üzerine yaptığımız kardan adamlar karşı tepenin o dik yokuşunda tahtalardan, eski leğenlerden yaptığımız kaydıraklarla kaymalarımız... Çocukken okumak için ilk defa tanıştığımız o çocuk kitaplarının resimlerine benzerdi yaşadıklarım. Mutlu bir aile, mutlu bir yaşam, yazın çiçekler ve yeşillikler içinde geçen günlerim çizgi filmlerde gördüğümüz o temiz kışlarla çarşaf gibi beyaz karların içinde oynayarak devam ederdi.. Ben kendimi hep o resimlerin içinde gördüm o mutluluk resimleri hep bana aitti benim için hayat bundan ibaretti ve hayatımın sonuna kadar da bu böyle devam edecekti…