tipimden utanır oldum

sanki dünyanın tüm yükü benim omuzlarımda gibi hissettim..kalıcak bir yerimde yoktu geçen gece anahtarı kaybetmiştim..babannemede gidemezdim saat geç olmuştu malum hasta kadın yatağından kaldırmak olmazdı..boş boş yürüdüm bir banka oturdum yine olanları düşünmeye başladım havada acayip soğuktu en yakın markete gidip vodkamı aldım herzamanki gibi sek içmeye başladım azda olsa içimi ısıtmıştı http://www.youtube.com/watch?v=gXqgZb_BRaA ..saat ilerliyor ben ise gecenin karanlığına hüzünlerimle beraber karışmaya balşamıştım..pelin bir an olsun aklımdan çıkmıyordu onu düşünürken uyuya kalmışım..sabah zabıtanın dürtüklemesiyle uyandım hemen üstümü başımı toparlayıp işe gittim..yine bir dünya tuğla kum vardı ama çalışmak zorundaydım.. çok içten baba adamlarla tanıştım o inşaatta hepsi delikanlı adamlardı..özellikle mardelli metin abi vardı onla çok iyi anlaşıyorduk..ince uzun bir adamdı bir gözü kördü..mapusa düşmüş zamanında orda dağlamışlar gözünü... bir laf vardırya kör topla bir birini ağırlar tam bize uyuyordu işte...