bilkentte baslayan hikayem

Yarım saat içinde toparlanıp çıktım, kendi evime dogru yol aldım. Laptopu actım, onayladım ve arkadas olduk (ne gibimse). Hafif bir heyecan vardı. Başladım fotograflara bakmaya. Başladım da, esas mevzu çift soyadından tek soyadına düşmüştü. Soru işaretleri tespih olmuş sallanırken laap diye mesaj geldi. Telefon numaran kaç? Direk yazdım numarayı. Müsaitmisin yazmış, evet yazdım. Gecenin bir vakti aradı. Naber nasılsın filan. Biraz havadan sudan konustuktan sonra sebeb-i ziyaretimize geldik. Boşanmıştı, memlekete geri taşınmıştı, çocuk neşeye kalmıştı. Eski aile apartmanları yıkılmış, yerine yenisini yapmışlardı. Kentsel donusume girdi bizim oralar filan bir suru zırvaladı. He he dedim hayırlısı olsun. Arkadas oldugumuz zamanları çok özlüyorum, ben susmazdım sen dinlerdin dedi. Bakın binler 13 sene sonra aklında kalıyor dinlediğiniz. Ve nasıl nimetler sunacak, az daha sabredin. 3 saat filan konustuk. Cocuk olmasa atlar yanına gelirdim dedi. Kısmet dedim, kapadık telefonu.