bir ulusalcı ülkücü cemaatçi ve bölücü

tabi ulusalcı yalnız kalmış. napsam napsam diye düşünmüş o kadar düşünmüş ki, tiyatroyu icat etmiş. odada sürekli deli gibi muhalif oyun sahneliyormuş, sanat falan yapıyormuş. tabi bölücüyle cemaatçi sürekli bunu dövüyormuş arada. ama bölücüyle eski arkadaş oldukları için, o ayıp olur diye çok vurmuyomuş. bi gün cemaatçiye bi haller gelmiş. demiş ki, ben iyi değilim kardeşler demiş. çok pis gazım var benim demiş. ulusalcı tabi durumdan istifade hemen cemaatçiye saldırıp tekrar lider olmayı düşünmüş. ama tam saldıracakken, cemaatçi ulusalcının üzerine Etna yanar dağı gibi osurmuş. ulusalcı tabi ne olduğunu şaşırmış. öhöğğ öhğğkk diye kaçmaya başlamış. demiş ki, allahsız huur çocuğu insan mısın lan sen demiş. faşizme karşı omuz omuz falan demiş. cemaatçi bunu tabi hiç giblememiş.