hayatımın son 3 yılını anlatıyorum

o sıralar peder taze astsubaymış. annem de ev hanımı. maaşın yarısını kiraya veriyomuş peder. tefeciden borç almışlar gitmedikleri doktor kalmamış. hepsi aynı şeyi söylemiş.

bi tane yaşlı bir doktor, "sen bu çocuğu sıkı sıkı kundakla. kafasını özellikle sıkı sar. bide kalçasını sıkı sar" demiş. "bide fazla fazla emzir, zaman içinde düzelir" demiş.

annem de öyle yapmış beyler sarmış sarmalamış. durmadan emzirmiş. sütten kesildiğim zaman, döve döve yedirmiş. hala hatırlarım amk bazen dayak yediğim anları. neyse gel zaman git zaman beyler benim kafa düzelmiş. kalça çıkığı falan kalmamış. bildiğiniz yürümeye koşmaya başlamışım. kilom normale ulaşmış. herşey normal.

doktorlar anneme nasıl yaptın ne yedirdin içirdin diye sormuşlar hep.