öğrencilik yıllarımı anlatıyorum

hülyayla merve birbirlerini çok sevmezdi. merve zaten arada bana söylerdi hülyaya uyuz oluyorum diye. hatta hülya sanırım merveyle

aramızda geçenleri anlayıp murata ne çabuk samimi oldu bunlar gibisinden laflar etmiş. sabah sahilde yaşlı bir amca uyandırdı beni. sızıp kalmışım.
"evlat kalk üşüteceksin"

kalkıp denizde bi yüzümü yıkadım. başım çatlıyordu. telefonu açmak istemiyordum çünkü mervenin mesajlarını görücektim.ne diyeceği

umrumda değilde seçimini yapmıştı.o gün okula gitmedim.eve gidip duş aldıktan sonra spora gidip hıncımı ağırlıklardan çıkardım.

sonraki gün okula gittiğimde merve yanıma geldi

-sinyor, konuşmucakmısın? neden yüzün asık?

-sevdiğin insan seni reddetse sen gülermiydin?

bişey diyemedi. merveye karşı hala aynı hisler içindeydim.onu hala çok seviyordum.