öğrencilik yıllarımı anlatıyorum

merveyle mesajlaştığımız ilk günlerde bana sevgilim olup olmadığını sormuştu. bende yok demiştim haliyle. bende ona sorduğumda oda

olmadığını söylemişti.

daha merveye teklif bile etmemiştim fakat benden bir ricası vardı. aramızda geçen herşeyin aramızda kalmasını istedi. muratın betülün ve

hülyanınbilmemesini istiyordu. sebebini sorduğumda öyle istiyorum demişti.

bir süre sonra merveyi akşam yemeğine çıkardım.o akşam teklif edicektim. olması gerekende buydu e yani bi zahmet diceksiniz. merveye

teklif ettiğimde merveden istenilen cevabı alamadım. merve bana şöyle dedi

-sinyor, bende sana karşı aynı duygular besliyorum ama birisiyle sevgili olmayı düşünmüyorum.

-neden?

-benim derslerime yoğunlaşmam lazım.ben kendimi tanıyorum. biriyle birlikte olursam eminim derslerimden geri kalırım derslerimi

düşünemem. lütfen beni anlayışla karşıla.ama biz yine beraber olalım beraber takılalım. söz veriyorum hep senin yanında olucam. üniversiteyi bitirdiğimizde tekrar bu samimiyetimiz sürerse ozaman birlikte oluruz.ama şimdi olmaz.

beynimden vurulmuşa dönmüştüm. böyle saçma sebep olabilirmiydi?

o konuşmayı yaptıktan sonra bişey demeden masadan kalkıp atladım arabaya gittim. arkamdan bağırdı ama o an hiç bişey duyasım gelmedi.

içicek bişeyler alıp sahile gittim sabaha kadar ağlayarak içtim.ben bu kadar duygusal bir insan değildim. merve telefonla arıyordu

meşgule atıp telefonumu kapattım.