1. 26.
    +1
    ---
    hikayeden bağımsız yazı hikayeden bağımsız yazı hikayeden bağımsız yazı
    ---

    bir kaç arkadaş özgüven olayını merak etmiş. aga dediğim gibi özgüven denen şey, toplumun senin hakkında düşündüklerini umursamamaktır. biz, sorunlu insanlarız. ( incide takılan tayfa olarak biz ) ben şahsen yapmadığım bir çok şey için kendimi suçlayıp gerçekten acı çektiğimi bilirim. aslında içten içe bu yaptığımın çok saçma bir şey olduğunu bilsem de, elimde değil. başkasının yerine utanmak gibi bişey. böyle karakterde bir insan için, yani empati yeteneği üst düzeyde bir insana, özgüven çok uzak bir duygudur. tekrar söylüyorum. empati yeteneği olan zeki insanlarda özgüven denen şeyin zerresi dahi bulunmaz.

    bizler bu duyguyu kafamızın içinde yaşarız. orada kendimize ait dünyamız, hayallerimiz ve karakterlerimiz vardır. orası bizim krallığımızdır. aslında oturduğumuz yerden önümüze gelen her şeyi eleştirsek de, her şeyin en güzelini biz bilsek de, diğer bütün insanları gerizekalı oldukları için küçümsesek de... dışarıdan bakıldığında gerizekalı gibi gözüken insanlar bizleriz. insanlara kendimizi ifade edemediğimiz için böyleyiz ve onların gözünde böyle göründüğümüzü bildiğimiz içinde kahroluyoruz.

    bu noktada yapmamız gereken şey, oyunu kuralına göre oynamak arkadaşlar. diğer bütün insanlar gibi rol yapmak, yapmacık davranmak. hepimiz aslında mükemmelliyetçi insanlarız ve bir olayı her yönüyle mükemmel bir şekilde yaşayabildiğimiz tek yer olan hayallerimize sığınıyoruz. eğer mükemmel olmayacaksa, hiç olmasın dediğimiz için insanlarla, ( insanlardan kastım kızlar ) konuşamıyoruz. çünkü onunla konuşurken üzerinde mükemmel bir etki yaratamayacağımızı biliyoruz. onun için hayallerimize kaçıp, orada yaşıyoruz diyaloglarımızı. onun kendi kafamızda oluşturduğumuz mükemmel insanlara aşık oluyoruz.

    şimdi ne zırlayon lan sen yarak kafa diyeceksiniz, onun için daha temel, daha klişe şeylere geçiyorum. bir yerde oturuyorsunuz diyelim. halka açık bir yer olsun. hatta bank olsun ve karşınızda çok çok güzel bir kız oturuyor. hani gidip o kızla konuşun desem, kaç kişi gidip konuşur? kendini salak yerine konulmasından ölümüne korkan kim varsa. kimin %90 ı gurur, %10 u taşaksa işte o konuşmaz kardeşim. ama kim konuşur biliyor musun? gururu olmayan pekekentler, insanlar tarından küçük düşmekten zerre korkusu olmayanlar gider konuşur. bende sizden farksızım, bende gidip o kızla konuşamam onun için size şöyle şöyle yapın tarzı egoistçe bilgiler veremem ki aga.

    ben kendimce çok basit bir yöntem uyguluyorum. insanları küçümsüyorum ve salak yerine koyuyorum. anca bu şekilde kendimi rahatlatıp, sakin davranabiliyorum. yani pnp ben özgüven delisi bir insan değilim. bende sizler gibi sorunluyum ve bu durumdan kurtulmaya çalışıyorum.

    ---
    hikayeden bağımsız yazı hikayeden bağımsız yazı hikayeden bağımsız yazı
    ---
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster