öğrencilik yıllarımı anlatıyorum

neyse o gün cafeye gittik işte beni arkadaşlarıyla tanıştırıyor bu sinyor sevgilim diye. kızlı erkekli oturuyorlar
cafede arkadaşlarından bir kız dedi oha be olum bu kaçıncı?
orda kendimi mal gibi hissettim amk.ama gibimdemi. benim aklımda o kızı bidaha gibmek var.
annemin parasından değilde severek yaptığı kuaförlük var. küçük biryer ama seviyor işini.
genelde 3-4 e kadar kuaförde durur sonra eve gelir. benimde dershanem 1.30 da bitiyor.
neyse cafedeki ortam beni biraz germişti. sevmediğim tiplerdi. kıza dedim benim gitmem lazım
oda oturuyorduk falan dedi ne güzel bende işim var diyip kimseye bişey demeden kalkıp gittim.
eve gidip milli olmamın şerefine birde 31 çektim.ee insan özünü unutmaması lazım tabi (:
sonraki gün dershaneye ilk defa erken gidip kapısında bekledim.he kızın adını söylemeyi unuttum
ismi gamzeydi. neyse kapısında kızı beklerken geldi
ben:gamze nasılsın
kız:iyiyim sen nasılsın canım
ben:iyiyim bugün dershaneyi asmayı ne dersin takılırız dışarda
kız:ama gitmeyince evi arıyorlar.
ben:bişey uydurursun evdekilere
kız:tamam öyle olsun bakalım ne yapıyoruz
ben:istersen bizim eve gidelim ben cafeleri pek sevmiyorum.hem film falan izleriz rahat oluruz.
kız:olur(gülümseyerek)