1. 26.
    0
    ve tekrar ayrıldık ablamla rüyalarım o gidince başladı. karanlık mekan görüyordum başlangıçta ortada ben vardım ışıklar sadece benim üstümdeydi. kirpiklerimde parlıyordu kör edici sarı ışık. duvarları seçiyordum uzakta küfden siyaha dönmüştü duvar kağıtları. uzakta bir kapı görüyordum çok uzakta. iki tane mavi göz parlıyordu sanki birkaç adım atıyordum kapıya doğru ve gözler kayboluyor. koşuyorum ama kapıya ulaşamıyorum. bağırarak uyandığımda tek bildiğim gözlerin meryem ablamın olduğuydu.
    ···
   tümünü göster