nefesiyle sevişen adamın köşkü

haz delisi bir genç, yıllardır penisinin kölesi, milyonların temsili, bilmediğimizi sandığımız ve garip karşılayacağımız ama hepimizin en iyi bildiği kişi..

sigara gibi başladı o minik dokunuşlara, 1 kere yapar bırakırım! dedi, 2, 3, 4, 5, 6... 1001, 1002, 1003, 1004, 1005, 1006... bir yukarı, bir aşağı, bir yukarı, bir aşağı, klonlanmış ritimler.. efendisi kıldı mastürbasyonu, başka hiçbir şeye ihtiyacı yokmuş gibi, hep aynı şeydi, monoton bir hazzın ortasına kurmuştu her şeyini, bütün ömrünü bu takla geçirebilirmiş gibi özgür bıraktı her seferinde milyonlarca spermi..

bugün nasıl yapayım, biraz değişik olsun, heheh!, kendince fanteziler yarattı, bir dünya kurdu erkekliğine, zevkleriyle yatıp kalktı.. çok da önemli değildi sevgi, duygular, dostlar, sokaklar, şarkılar, hayat.. ne de olsa penisi vardı onun, istediği an 5 saniyeliğine onu dünya'nın en mutlu adamı yapan sihirli bir değnek..

bir gün her tarafın zifiri karanlık olduğunu fark etti, bu da neyin nesi? dedi, sonra da gibtir et, onu öğreneceğime 2 kere daha çekerim, meh!.. yalnızlıktı karanlık sandığı, her gün, her saat, her dakika penisiyle kazdığı, kazdıkça insanlardan uzaklaştığı, inanmadığı o aşk'ı unuttuğu, bomboş bir yalnızlık yarattı kendine.. yukarı baktı, çukurdaydı, kurtarın! diye bağırdı, bağırdı, bağırdı.. kimse duymayınca bir kez daha çekti.. ağladı, ağlamayı unutmuş bir halde, gözyaşı bile utanıp içine aktı, bir kez daha çekti / bundan kimsenin haberi olmayacak çocuk, anladın mı? sen ağlamadın, hadi bir daha çekelim, uçuruyor değil mi? / o çocuk hiç uslanmadı, sol tarafı felç olan çocuk, samimi buldu arzuları.. yorgun bir ruh, parlak bir monitör, ustalaşmış bir el ve dokunulmayı bekleyen bir penis; bazılarınca hep hayat sayıldı..