beyler çocukluktaki sıçma anılarımı

beyler hepinizin küçükken yolda orda burda sıçma anısı olmuştur eminim. ama benimki biraz fazla oldu galiba neyse anlatıyorum.

2. sınıfa gidiyorum o zamanlar sabahçıydık okulda saatin 7sinde okul başlardı amk. bir sabah gene uyandım okula gidicem saate bi baktım 6:45. dedim aha taku yedik. okul yakın ama o zamanlar ev dışında hiçbir yerde sıçamazdım dedim şimdi sıçarsam okula yetişemem bugünde sıçmadan gidiyim. ama karnımda sanki develer gibişiyo öyle bir ağrı var neyse koştura koştura okula gidiyorum arkadaşla beraber tam yolun yarısına geldim karnıma felaket bir ağrı saplandı ben durdum yolun ortasında. yanımdaki çocuk noldu falan dedi. sen git ben eve gidiyom sıçmam lazım falan dedim bu bin kahkaha attı yanımda bu gülünce bende böyle gülecek gibi oldum ama gülünce daha çok sıçasım geliyo başımdaki belaya odaklandım. yanımdaki çocuk okula doğru gitmeye başladı ben dönmeye çalışıyorum eve zütüme bacaklarımla kilit attım iki büklüm yolda yürümeye çalışıyorum. eve yaklaşık bi 30-40 metre kala benim ağrı daha da felaket oldu. hava soğuk ben köpek gibi terliyorum yolun ortasında. ben o ağrıyla yolun ortasında boğuşurken dayanamadım. zaten hayvan gibi bastırıyo ufak ufak donuma takları sallamaya başladım. rahatlatıcak kadar sıçıyım gerisini evde yaparım falan diyorum hala kendime. sonra o ufak takları durduramadım hayvan gibi sıçmaya başladım yolun ortasında osuruyorum falanda böyle rahatlık geliyo ama donum takla taştı. ben hala eve ulaşmaya çalışıyorum sonra evin dış kapısının önüne gelince takların bacaklarımdan aktığını hissetmeye başladım. asansöre bindim evin kapısını çaldım annem bağırmaya başladı allah belanı versin bu ne hal falan diye. ben zaten utanıyorum köpek gibi annemde niye bu kadar abarttı falan anlamadım. işte beyler o an ayaklarıma bir baktım bakmaz olaydım. tak resmen paçalarımdan akmış asansörden evin kapısına gelene kadar atın sıçması gibi ara ara taklar bırakmışım. annem kapının önünde sildi beni önce komşular falanda çıktı ben ağlamaya başladım. karşı komşuda bin bin gülüyordu hala aklımda amk kahpesi. annem bana bi banyo yaptırdıktan sonra o ruh haliyle beni geri okula gönderdi. bu olayla başlayan sıçma hikayelerim ardı arkası kesilmeden devam etti.