bir druid çırağının öyküsü

Duvara gözlerimi dikmiş, şimdiye kadar yaşadığım şeyleri düşünüyordum. Eğer bu işin içerisindeysem bunu artık kabul etmem gerekiyoru çünkü buradan çıkış yoktu. Daha doğrusu buradan çıkış vardı ama çıktıktan sonra büyük itiimal ile hayatta kalam olasılığım yoktu çünkü ALicianın anlattığı kadarıyla Warlow zaten benim kanıma susamış ve aten canımı istiyordu.

Ben tepki vermeyince Alicia yavaş yavaş liyle karnıma nazikçe vurmaya başladı, ritim tutar gibi. Bunu uzun bir süre boyunca yaptı fakat ben hala tepki vermemiştim, yaptığını farkındaydım ama onunla konuşmak nede yüzüne bakmak istemiyordum. Hiçibirşey anladığım gibi değildi özellikle insanlar.

Alicia yavaşça ayağa kalkıp kucağımın üzerine oturdu ve üzerime doğru yaslanıp kafasını omuzuma koydu. Eli kalbimin üzerinde kafasını göğüsüme dayamış öylece yatıyordu. Kız çok güzel kokuyordu ve büyük ihtimal başka bir yerde onu görmüş olsaydım büyük ihtimal aşık olurdum fakat şu an ki kişiliği ve yaptıklarından dolayı hiçte öyle birşey düşünmüyordum. "Olanları kabul etmek zorundasın." dedi sakince bir süre öyle yattıktan sonra. "Herkes aynı şeyleri yaşadı" ve sonuna ekledi "Warlow bile."