liseli ergenin hayatı

ertesi gün gittim yine okula. anıl bini yine banunun etrafında dolanıyodu. günaydın dedim banuya. günaydın dedi gülümseyerek. dünyanın en güzel gülümsemesiydi lan. içimi ısıtmıstı resmen. bi umut dogurmustu o gülümseme bende
biraz cesaret vermisti o gülümseme bana. artık daha rahattım. özgüven depolamıstım. yine bos dersti. çıktık dısarı. bu sefer banunun yanına geçtim. anılla aralarına girdim. o binlik beni mutlu etmisti beyler. banunun yanında oldugum için degil de anıl biniyle aralarına girmis oldugum için mutlu olmustum resmen
mal mal banuyla konusmaya çalısıyorum voleybol oynarken. espri falan yapıyorm aklımca. kız dogru düzgün giblemiyo beni ama onun tebessüm ettigini görmek mutlu ediyodu beni lan
oyun bitti. zütüm bile terlemisti lan. hava 250 derece amk. gittim hemen bizim bakkala. salam ekmek aldım. yanında da soguk su aldım. 1 tane de fazladan aldım. belki banu su ister de veririm yakınlasırız falan diye. ne mal bebe demeyin lan. siz yapmadınız sanki hiç
aldım suları gittim okula. banu sınıftaki kızlarla laflıyo falan. nasıl yanına gidicem lan. hay sansımı gibiyim. gibtirin gidin lan rahat bırakın da kızı biraz da benle konussun
gibtirp gittim mustafanın yanına. yüzüm de asık tabi lan. daha kızla dogru düzgün konusamadım. nasıl buzları eritcem, nasıl sevgili olucam ben bu kızla. mustafa yüzümün asıklıgını farketti tabi lan. hemen sordu tabi
+noldu lan niye yüzün asık
-banuyla daha konusamadım bile lan
+takma olum ben ayarlıcam sana onu
-vallaha mı lan
+tabi aga rahat ol sen
-saol lan mustafa

bu bile mutlu etmisti lan beni