sönük hayatımın pek sönük hikayesi beyler

ortaokul da benzer bir şekilde geçmişti, bu kez abilerimden farklı bir okulda okuyordum, ama ruhuma kazıdıkları aşağılık duygusu peşimi bırakmıyordu bir türlü. teyzemden bahsedeyim biraz kahverengi gözleri buğday tenli balık etliye yakın bir vücudu vardı. güzel bir kadın sayılabilirdi. gerçi benim gözümde her şeyden herkesten iyi ve güzeldi. sürekli bir şeyler örerdi bana hem sevdiğinden beni hem de vakit geçirmek için. elinin lezzetine de diyecek yoktu ne yaparsa yapsın doyamazdım yemeye. günlerimiz bu şekilde geçerdi. ben pek dışarı çıkmazdım. arada eniştem gelir 1 hafta gelir geri dönerdi almanya'ya onun gelmesini hiç istemiyordum. o gelince teyzemle uyuyamazdım. korkak bir çocuktum karanlıktan aklım çıkardı ev de iki kişi için biraz genişti. bu yüzden arada teyzemle birlikte yatardım. arkamı dönerdim ona o da kollarının arasına alırdı en huzurlu olduğum an işte o andı. bir hafta boyunca teyzemin bütün ilgisi onun üstüne kayardı o da teyzeme kayardı. bana muhtelif hediyeler getirirdi. kimsede olmayan oyuncaklar çikolatalar falan. evde oynardım dışarı çıkartamazdım abilerimin korkusundan. eniştemi yolcu ettiğimizde teyzem hüzünlü olur ben ise mutluluktan havaya uçardım ama bunu gizlerdim.