dünyanın en şanslı insanıyım

7- ilk okul 8 deyim. orta okul 3 mü diyolar artık ne gibimse işte. en mal zamanlarımız. okulun önünde mevzu için başka okulun çocukları bekliyo. hani bizde fedaiyiz ya kızlara artistlik yapcaz diye bunlara girdik. hepimizin dıbına koyuldu onlarında bizim de. mevzu yatıştı ama her an patlayabilir millet oralarda. bende bekçi kulubesinin orda bekçiyle muhabbet ediyorum. adam klübeden koltuk değneği çıkardı 2 tane bak neler unutuluyo hesabı. geyik yapıyoruz işte. bende aldım bunları yürümeye çalışıyorum seke seke. tam o anda mevzular kızıştı itişmeler başladı derken polis çift yönden okulun önüne geldi aga kim var kim yok paket etti adamlar. tam benim önümde duran ekip arabası da beni değnekle görünce 'sakatı mevzudan korumak için' arabasına aldı evimi tarif ettirdi kapıma kadar bıraktı. ertesi gün bütün arkadaşlarım ailesinden çocuk şubeden kendilerini toplattıkları için dayak yemiş şekilde geldi. bende değnekleri bekçiye iade ettim