hayatımı siken hikayeme başliyorum

devam-

gerçekten de babasıydı.kan içinde kalmış ağzıyla bana

+napıyosun lan seeen diye haykırdı
-senin kızını koruyorum dedim

sanırım güzel bi cümle kurmuştum. çünkü bir saniyeliğine daldı. kafasını karıştırmıştım. hemen o sırada sudeye baktım. ayılmıştı ama boş bakıyordu.o güzel kocaman gözlerinden akan yaşları o güzel kızıl saçlarını uzun bir süre göremiyeceğimi bilmiyordum.ben bunları düşünürken tanımadığım başka bir adam bana yumruk attı.bu sefer acımıştı.ne olduğunu anlamaya çalışırken bütün esnafın bana saldırdığını farketmiştim. nerden baksan 15 20 kişi. hepsi bana saldırıyordu.ilk yumruktan sonra pek canım acımıyordu artık.o sırada babasıyla sudenin bir konuşmasını duyabildim.

-hadi kızım eve gidiyoruz.
+sen benim babam değilsin artık.

ben yumruk yerken bu lafı duyup gülümsüyordum. sudeyi almaya çalıştım izin vermediler. doruk sayesinde bir şekilde kaçtık. benim kadar doruk muallakside dayak yemişti. sudeyi orda bırakmıştım. işler o kadar karışmıştı ki bir şey düşenemiyordum bile.ama sudenin babasıyla olmadığını biliyordum. bütün yediğim dayağa rağmen sudenin o lafı beni mutlu ediyordu.

ağız burun dağnık peder evde yoktur diye eve gittim. moralim bozukmuş.bi dayakta orda yedik dayak yediğimiz için. tabiki mahallede kavga ettiğimi benim daha çok vurduğumu ama vuranların kahpe gibi 10 kişi geldiğini anlatmıştım. inanmamıştı ama bir şey dememişti.

avukattı kendisi, çok disiplinli ben toplama çarpmayı unutmuşken babamın evdeki madalyalarını birinciliklerini gördükçe daha çok sinirim bozuluyordu. muallak fransızca bile biliyordu amk. sudeyi pek düşünmüyordum o gece ne de olsa her şey benim başıma gelmişti dıbına koyim. başıma çok bela açmıştı huur bu kadarı benim için fazlaydı. tabi ki aşıktım dıbına koyim kendime ettiğim bin kere sanane napıyorsa napsın düşüncesinden sonra aradım ne de olsa herşeyimdi sesimi duyunca mutlu olucaktı.

çok ama çok fazla yanıldığımı kısa bir süre içinde öğrenicektim.