dünya ilk dönmeye başladığında

sonra oturdum ve düşündüm bir çoğunuzun yapamadığı
insan icadı olan alkolu açtım bir çoğunuzun sevdiği
biraz sevişip biraz nefes aldım her insanın yaptığı
ama benim genelde yapmadığım.
biraz daha düşündüm hepinizin korktuğu
dedim ki kendi kendime kibir mi bütün bu olanlar?
kıyamet, insan, dünya, iblisin kibri yüzünden mi?
neden o kadar basit bir şey olsun ki dedim sonra.
bir yudum daha aldım alkolden güzel bir şeydi.
ama ben sarhoş olamıyordum peki neden yehova?
tanrı?
allah?
yaratan?
neden herkesi adaletli yarattın ki?
eşit yaratsaydın ya, beni de insanlar gibi yaratsaydın.
ya da insanları benim gibi.
bu üstünlük kavgası hiç olmazdı.
peki niye en önce beni yarattın?
neden yalnızım ve neden kendinden bu kadar söz ettirip de gözükmüyorsun?
senin için zor olmalı büyük sabır işi.
hatırladım sabır sende ve bende yoktu.
çocukluğum yoktu.
kardeşlerimden başka ailem yoktu.
senden başka sığınacağım bir kimsem yoktu.
merakımı hep sende giderirdim ben.
ama hiç olmayan bir şeysem ben?
ya sen varsında ben yoksam?
kimse benim yokluğumdan şüphe etmiyor neden?