gibilmiş bir hayat hikayesi

part 3

bilgisayarda gibim gibim sitelerde kendime başka şehirlerden kızlar yapıyordum, sonra sıkılıp ayrılıyordum dilimin gücümün farkındaydım açıkçası ama tipim ortalamanın ortasında olduğu için elimden gelen değilde dilimden gelenin bastırması geliyordu. girdim sınıfa yine kızların en iyisi olan esra'yla göz göze geldim bu da hafif meşrep bi tipti. biraz gülümsedi bende gülümsedim geçtim yerime, bir kaç dakika sonra gelip yanıma oturdu kulaklığımın tekini çıkartıp gülümseyerek
-napıyosun? dedi.
-gördüğün gibi. dedim bende.
-ay onu görüyoruz zaten dedi ve güldü.
-adın esra'ydı dimi? diye sordum bilerek çünkü bir kızın isminin unutulmasına uyuz olur ve inadına uğraşır.
-evet nasıl unutursun? dedi.
-unutturamayacak kadar etkili değilmişsin demekki dedim o an baktım böyle zütüm 4.kat tavanını delerek çıktı gidiyo
baktım kalktı gitti bu ama uyuz etmemin bana geri dönüşü olacağına inanmıştım nickimin hakkını veriyordum sanırım.