hakan günday

inanilmaz bir yazar. inanilmaz bir adam. kitaplarini aldiktan maksimum 48 saat sonrasina kadar bitiriyorum. dolu cumleleri, keskin anlatimi ile bagimlilik yaratan bir tarzi var. naturalizm zaten kaybedenlerin, aci cekenlerin okuyucuya aci veren anlatim seklinde olmasi gerekiyor. hakan gunday bu gerekliligi tamamen yerine getiriyor. aforizmalari, sosyolojik tespitleri kitaplarinda edebiyat cizgisine farkli bir boyut kazandiriyor. ama kendini tekrar etmiyor degil. her karakteri pgibopat, uyusturucu, sigara kullanmis biri. huur cocugu kufrunu agzina pelesenk etmis, 10-16 yaslari arasinda bir genc oluyor karakter. bir de kitabin basinda buyuk bir hevesle basliyor, sonlarda bozuyor gibi. agir kitaptan sonra sonlarin daha vurucu olmasi lazim bence.
trump avm'de imza gunu vardi; gittim tanistim. sesi -bir erkek olarak soyluyorum bunu- etkileyici. ve agzina kadar dolu bir beyni, haznesi, hayal dunyasi var. sorularima ilgiyle cevap verdi. bir daha imza gunume raslatsam bizzat onerilerden olusan bir mektup yazip, hazir sorularimi yoneltecegim. cunku heyecandan ne soracagimi falan unuttum karsisinda. buyuk adam.. insallah gec olur, cok yazar.