6 sene önce tam bugün

bildiğin evsiz olmuştum amk. yine aklıma evim geldi. ne güzel şimdi mis gibi kaloriferli evde yatağımda uzanıyor olacaktım ne gerek vardı bu kadar atraksiyona diye düşündüm. ama babamın bana yaptıkalrını asla unutmayacaktım. aklıma yine öss geldi. yine her zamanki gibi ösym'ye söverek yürüdüm.

sora sora bağdat bulunur. hastaneyide buldum sonunda amk. çok büyük bir hastane değildi. acil servise gittim içerde sıra bekliyen insanlar vardı. hepsinin yüzünden acı çektikleri anlaşılıyordu. birkaç kişi deri koltuklara oturmuş uyuyorlardı. en arkada 2 tane deri koltukta boştu. o kadar çok sevindimki anlatamam. dikkat çekmemek için gittim sıra aldım. sıra veren kadın neyiniz var dedi. başım ağırıyor dedim. elime bir sayı verdi. geçtim oturdum deri koltuğa. sıranın bana gelmesine çok vardı. hemen uyumak istedim ama cebimde cüzdanım vardı. tuvalete gidip cüzdanı donuma attım (napak aga o parada çalınsa yaşayamazdım) sonra tekrar geldim deri koltuğa kafayı bi vurdum... sabah 9'da açtım o kadar güzel uyumuştumki. ama boynum falan hep tutulmuştu. hastanenin tuvaletinde elimi yüzümü yıkadım. cüzdanı çıkartım.