1. 51.
    0
    Part 36) ilk uçakla istanbula ordan çanakkaleye indim annemleri babamları ziyaretten sonra gittim ankaraya direk
    AŞTi'de biri beni bekliyordu, tabiki büşra.
    Büşra dedim koşarak geldi boynuma sarıldı.
    Özledim lan sıpa dedim güldü
    Beyler direk vizeler vs bittiği icin rahatız.
    Babasına tatile cıktığını söylemiş ama nereye gidicez o belli değil derken ÇANAKKALE yolları gözüktü bize.
    Yazlıkta vardı.
    Herşey tamam sadece yarın geceyi beklemek zorunda kaldık
    Heycandan uyuyamıyorduk .
    Ertesi sabah mesajlaşmalar vs akşam oldu. Gidicez 11 otobüsüyle.
    Yalnız büşranın telefonu kapalıydı.
    içimde bi huzursuzluk yine.
    Gittim oturdum AŞTide bi yere, gelen mesajla irkildim
    Ben gelmiyorum kendine iyi bak efe
    Oturdum ilk aklımdan geçenler
    "Param yok, ailem cok zengin değil, yokluk görmüş biriyim, elit ailem yok
    Büşranın parası cok, zenginler, yokluk görmemiş, elit insanlar
    Doğru dedim nasıl kıyaslıyorum ki ben onlarla kendimi.. yaşlar dökülürken.
    Hıçkıra hıçkıra ağlıyorum beyler.
    Babası geldi aklıma kesin onun işiydi.
    Sesimi çıkartamadım, beyler ben yokluk çektim donarak okula gittim ayakkabılarm yoktu.
    Ben biraz sevgi istedim biraz ya.
    Neyse saat 10:30da biri arkamda geldi kalk lan hadi dedi.
    Büşraydı ve yanında valizi yoktu sordum getirmedim kaçtım dedi.
    Dönüp sarılmam bir oldu. Beyler seviyordu lan gercekten?
    Babasını bile almış karşısına.
    Biletleri aldık, bindik otobüse tabi gözümün kızarıklığını hissetti içi burkuldu ve yola koyulduk
    ···
   tümünü göster