gerçek bi hayat hikayesi vol 2

ama selam falan yazmayın çıkıcam şimdi... yok sayın beni...

bişey oldu...

bu bana genelde olurdu... uzun zamandır olmazdı...

dün, eve dönerken ışıklarda bekliyorum arabanın içinde... yanımda bir minibüs durdu... yani bir an için oldu... minibüsün içinde oturuyordu... kalakaldım... öyle baktım sadece... ilaçlardan öncede olurdu bu bana...

size anlattığım gibi, değil ama... ben baya canlı canlı görürdüm yanımda... şizofrenik bir durum anlayacağınız... ama gino sende bilirsin şu pgiboloji işlerini gitmiş adamsın... şizofreni değil sanırım bu... yani öyle derdi "doktor"...

bu 1 seneye yakındır olmuyordu bende...

velhasıl dün yaşadım ben bunu...

ben kötü oldum yine...

herşey iyiye giderken kötü oldu yine ruhumun derininde bir şey...

yine koptu içimden bir parça...

yine kalakaldım...

yine acıdım halime...

ama yok...

"bu sefer, bırakmak yok" dedim kendime...

"bir 100'lük aç... arkada da açman gereken sesi...

sonrada sus"... dedim...

"sus"...

istanbul'u dinle...

sen konuşma bu sefer...

istanbul'u dinle, şairin dediği gibi...

ben istanbul'u dinliyorum...

uğrarım yarın mutlaka...

sıkmayın canınızı...

canınızı sıkın diye anlatmadım bunu...

hadi iyi bakın kendinize...